کد مطلب:211436 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110
خوردن و آشامیدن
فرموده ای مفضل از نعمتهای الهی این است كه انسان می خورد و فضلات آن را بیرون و دفع می نماید - این جلب و جذب و این دفع فضلات از دقایق آثار قدرت الهی است آیا فكر نكرده ای كه از تدابیر نیكو این است كه انسان مستراح و بیت الخلا را در گوشه پنهانی قرار می دهد این سنت الهی را مردم گرفته اند كه خداوند عالم مخرج بدن را در پنهان ترین جای بدن یعنی بین دو پا قرار داده كه معلوم
[ صفحه 296]
نباشد مگر به نشستن بر سر مستراح و با تخمها در حیوانات آن را پوشانیده كه ظاهر نباشد پس این نعمتهای الهی بی شمار است.
فرمود ای مفضل در این آسیاها كه در دهان آدمی قرار داده است بعضی را تیز كرده برای قطع كردن و بریدن و جدا كردن طعام و بعضی را پهن آفریده برای خائیدن و خردن كردن طعام و چون به هر دو نوع احتیاج بوده كه دندانهای تیز در پیش و دندانها كه برای خرد كردن است عقب دهان قرار داد - كه میوه و گوشت و سایر مطعومات را قطع كند و داخل دهان گردد و بعد خرد شود و فروبرد.
فرمود از آفریدن مو و ناخنها عبرت بگیر كه چون نمود كند و دراز شود و باید هر چند صباحی آن را كوتاه كرد و خداوند این مو و ناخن را یكی را بدان لطافت و زیبائی دیگری را به این صلابت و سختی بی حس قرار داد تا در قطع كردن و كوتاه نمودن تأثیر نماید - اگر مو و ناخن روح تألم آمیزی داشت آدمی بین قطع و كوتاه كردن و باقی گذاشتن مردد می شد و برای آنكه متألم نشود قطع نمی كرد تا بی حد بزرگ گردد و اسباب زحمت انسان را در زندگی فراهم نماید.
مفضل گفت یابن رسول الله چرا خداوند آنها را به یك اندازه قرار نداد كه محتاج به قطع كردن نشود فرمود برای آنكه در بلند شدن و قطع نمودن و كوتاه كردن آن نعمتها و مصلحتهائی هست كه مردم قدر آن را نمی دانند و شكر خدا را نمی كنند خداوند با بیرون آوردن موها مسامات بدن را بیرون می دهد و با رشد و نمو ناخن ها سبب خروج مواد مسمومه بدن می گردد و لذا دستور شرع این است كه نوره بكشند تا موها زایل گردد و ناخن بگیرند تا در راه رفتن و غذا خوردن و كار كردن به زحمت نیفتند فرمود با بیرون آمدن مو و ناخن دردها و مواد كه در بدن حبس شده بیرون می آید و ضامن سلامتی می گردد.
فرمود مو را در جائی آفرید كه مجاورت سمومات و كثافات بیشتر دارد در چشم مو نیافرید اما در زیر بغل و پشت ظهار و اطراف مدخل یعنی صورت و مخرج آفرید و رویانید تا ابخره و مواد مرطوبی و سمومات بدن مجاور آن را بیرون آورد و درست مانند زمین مرطوبی هرجا رطوبت بیشتر باشد نباتات بیشتر می روید و اطراف دهان آفرید تا غذاها گوارا گردد و اطراف ظهار رویانید تا با زائل نمودن آن لذت جماع گوارا گردد در كف دست و بر سر آلت مو نیافرید كه قوه لامسه آن قوی باشد و هر جا مصلحت ایجاب می كرد برای حفظ جان و روان انسانیت
[ صفحه 297]
بلكه برای حفظ جان حیوانات و درندگان و بهائم مو رویانید و این ها نیز از حكمت و قدرت و علم ناشی است كار طبیعت بی شعور نیست - تمام نكات و دقایق آفرینش و جهات و لطایف خلقت روی مصلحت حفظ نظام اجتماع است.
فرمود یكی از مصلحتهای رویانیدن این موها و ناخن ها منافع دینی است كه بر انسان مكلف حمل می شود و آدمی موظف به زایل نمودن آنهاست تا ثواب یابد و به اطاعت امر و امتثال فرمان هم بدنش نظیف و تمیز گردد و هم مثاب از شرع باشد.
[ صفحه 296]
نباشد مگر به نشستن بر سر مستراح و با تخمها در حیوانات آن را پوشانیده كه ظاهر نباشد پس این نعمتهای الهی بی شمار است.
فرمود ای مفضل در این آسیاها كه در دهان آدمی قرار داده است بعضی را تیز كرده برای قطع كردن و بریدن و جدا كردن طعام و بعضی را پهن آفریده برای خائیدن و خردن كردن طعام و چون به هر دو نوع احتیاج بوده كه دندانهای تیز در پیش و دندانها كه برای خرد كردن است عقب دهان قرار داد - كه میوه و گوشت و سایر مطعومات را قطع كند و داخل دهان گردد و بعد خرد شود و فروبرد.
فرمود از آفریدن مو و ناخنها عبرت بگیر كه چون نمود كند و دراز شود و باید هر چند صباحی آن را كوتاه كرد و خداوند این مو و ناخن را یكی را بدان لطافت و زیبائی دیگری را به این صلابت و سختی بی حس قرار داد تا در قطع كردن و كوتاه نمودن تأثیر نماید - اگر مو و ناخن روح تألم آمیزی داشت آدمی بین قطع و كوتاه كردن و باقی گذاشتن مردد می شد و برای آنكه متألم نشود قطع نمی كرد تا بی حد بزرگ گردد و اسباب زحمت انسان را در زندگی فراهم نماید.
مفضل گفت یابن رسول الله چرا خداوند آنها را به یك اندازه قرار نداد كه محتاج به قطع كردن نشود فرمود برای آنكه در بلند شدن و قطع نمودن و كوتاه كردن آن نعمتها و مصلحتهائی هست كه مردم قدر آن را نمی دانند و شكر خدا را نمی كنند خداوند با بیرون آوردن موها مسامات بدن را بیرون می دهد و با رشد و نمو ناخن ها سبب خروج مواد مسمومه بدن می گردد و لذا دستور شرع این است كه نوره بكشند تا موها زایل گردد و ناخن بگیرند تا در راه رفتن و غذا خوردن و كار كردن به زحمت نیفتند فرمود با بیرون آمدن مو و ناخن دردها و مواد كه در بدن حبس شده بیرون می آید و ضامن سلامتی می گردد.
فرمود مو را در جائی آفرید كه مجاورت سمومات و كثافات بیشتر دارد در چشم مو نیافرید اما در زیر بغل و پشت ظهار و اطراف مدخل یعنی صورت و مخرج آفرید و رویانید تا ابخره و مواد مرطوبی و سمومات بدن مجاور آن را بیرون آورد و درست مانند زمین مرطوبی هرجا رطوبت بیشتر باشد نباتات بیشتر می روید و اطراف دهان آفرید تا غذاها گوارا گردد و اطراف ظهار رویانید تا با زائل نمودن آن لذت جماع گوارا گردد در كف دست و بر سر آلت مو نیافرید كه قوه لامسه آن قوی باشد و هر جا مصلحت ایجاب می كرد برای حفظ جان و روان انسانیت
[ صفحه 297]
بلكه برای حفظ جان حیوانات و درندگان و بهائم مو رویانید و این ها نیز از حكمت و قدرت و علم ناشی است كار طبیعت بی شعور نیست - تمام نكات و دقایق آفرینش و جهات و لطایف خلقت روی مصلحت حفظ نظام اجتماع است.
فرمود یكی از مصلحتهای رویانیدن این موها و ناخن ها منافع دینی است كه بر انسان مكلف حمل می شود و آدمی موظف به زایل نمودن آنهاست تا ثواب یابد و به اطاعت امر و امتثال فرمان هم بدنش نظیف و تمیز گردد و هم مثاب از شرع باشد.